محمدعلی به ابادی

به نام خدا مساله عدم دخالت روحانیان ونظامیان درسیاست امری شناخته شده در جهان امروز است ودر کشورهای غربی این ممنوعیت عملا وقانونا وجوددارد. اما بدنیست درباره آن اندکی بنویسم . این دوگروه که یکی به امور نظامی اشتغال داشته ودیگری به امور دینی هردو دارای کسوت ویژه ای هستند وشاید بجز این دومورد درجامعه کسی ملبس به لباس خاصی نیست .یکی درخدمت قدرت حاکم ودیگری درخدمت خداودین او . تاریخ نشان میدهد که هرگاه چنین صنفی وارد حوزه سیاست شده اند مردم از حقوق اجتماعی خود ازجمله آزادی ودموکراسی محروم می شوند وآزادی بیان و رسانه محدود میگرددولذا دخالت این دوگروه را در سیاست ممنوع کرده اند . البته ذکر دو نکته هم خالی از فایده نیست یک اینکه چون ورود به سیاست ومدیریت جامعه حق هر شهروندی هست نظامی ها وروحانیون میتوانند ازکسوت خود جدا شده واز این حق خود بهره برند . دو اینکه روحانیون ونظامی ها نباید در سیاست ومدیریت کشور حضور پیدا کنند بمعنی این نیست که دین وارتش ازجامعه حذف میگردد . ارتش درهر کشوری مورد نیاز است ونظم وامنیت جامعه درگرو آن است وزیر نظر مدیریت جامعه اداره می شودواز طرفی دین در یک جامعه ای که اکثریت مردم آن دیندارند میتواند زیر بنای قوانین جامعه باشد اما مدیریت همچنان در دست منتخبان مردم است مدیریت جامعه باید نماد قدرت ملت باشد که منتخب آنهاست نه نماد قدرت زر وزور وتزویر

به نام خدا هستی بر سه حقیقت استوار است که اگر بخواهیم آنرا به درختی تشبیه کنیم بدینگونه است یک:آفریدگار جهان دو:فرستادگان او سه:پیام او اگر بخواهیم با هستی آشنا شویم باید بترتیب وبا عقلانیت وخردمندی به این سه حقیقت پی ببریم. آنچه ویژگی اصلی ومشترک این سه حقیقت است آن سلامت وخطا ناپذیری آنهاست (عصمت) بنابراین چون دریافت وجود خداوند در نهاد بشر امری فطری است وامور فطری زیر بنای همه دانشهای بشری است لذا با تلاشی خردمندانه وبا علاقه میتوان این سه حقیقت را شناخت با شناخت آنها همه پیرایه هائی که بر شاخسار درخت هستی آویزان است خردمندانه میتوان آنهارا پذیرفت یا زدود. نکته:با شناخت حقایق یادشده همه نقدهای بی مایه وغیر خردمندانه مطروحه درسایت درباره دین پیامبران امامان ووحی الهی رنگ می بازد

به نام خدا شاید این دو اصطلاح بدلیل وجود دو واژه مشترک یکی تلقی شود اما چنین نیست وکاملا باهم متغایرند. 1-دین برای هدایت فرد است ازنقطه اغاز تولد تا پایان راه .فرد آزادانه دین را برمی گزیند ودین راه وروش را بدو می آموزد وفرد با بندگی خدا مسیررا تاپایان طی می کند .آنچه خداوند آفریده انسان است وانسان اصیل است ولذا هدف دین رشد وسعادت انسان است . دین کاری به حکومت ندارد چه حکومت ساخته دین نیست .تنها شخصیت حقوقی موجود دردین همان امت است که به مجموعه پیروان یک دین تحت رهبری پیامبر وامام ومرجع دینی خود اطلاق می گردد که درسراسر گیتی حضوردارند .این شخصیت در جوامع بشری برسمیت شناخته نشده است .در نتیجه دین دارای حکومت نیست و مفهوم دین حکومتی ساختگی وجعلی است . شاید هر حکومتی چه دیکتاتوری ویا دموکراتیک برای خود دینی ترتیب دهد ولی دین خود برای افراد بشر است نه جامعه وشخصیت حقوقی دیگر 2-حکومت منتخب مردم است برای مدیریت امور اجتماع خود چه دیکتاتوری باشد که منتخب اقلیتی است ویا دموکراتیک . حکومت میتواند شیوه کار زیربنای قوانین ومدیران خودرا مرتبط با یک دین قرار دهد ودرنتیجه حکومتی دینی تلقی شود .این اصطلاح درست است ووجود خارجی دارد . این حکومت درچارچوب مرزهای یک کشور حاکم است چون منتخب مردم آن کشورند. تمام اشکال کار از اینجا اغاز میگردد که دخالت دین را تا کجا در جامعه وارد کنند از حداقل تا حداکثر که ظاهرا در جمهوری اسلامی بسوی حداکثری رفته است و موجب واکنشهائی ازسوی مردم شده است حداقل دخالت دین در این حکومت میتواند تنها در نظارت دین برقوانین باشد و حداکثری آن حضور روحانیت در همه قوا وولایت فقیه در راس آن باشد که نتیجه این حداکثری رنگ باختن حقوق مردمی است که خود بانی حکومت بوده اند وبعبارتی یک صنف دینی برهمه ارکان کشور مسلط شود . این مشکل مانند سلطه یک اقلیت سرمایه دار در جامعه دموکراتیک غیر دینی است مانند آمریکا مشکل حکومت ایران همانستکه در آمریکا وجوددارد یکی رنگ دینی ودیگری رنگ دموکراسی کاملا لیبرال نتیجه:دین حکومتی بی معناست وحکومت دینی با حداقل دخالت دین یعنی نظارت برقوانین وحذف سایر دخالتها میتواند رافع مشکلات موجوددرجمهوری اسلامی ایران باشد.

به نام خدا زمانی که شورای نگهبان بنابراصل98 نظارت خودرا برانتخابات موضوع اصل99قانون اساسی تفسیر موسع نمود وآنرااستصوابی تلقی کرد کسی باور نمیکرد که آن شورا بر سرشاخ نشسته وبن آنرا می برد. در همان زمانها پدر علم حقوق مرحوم استاد کاتوزیان اعلام داشت: شورای نگهبان از صلاحیت خودش تجاوز کرده و کشور را به بن بست می‌کشد 1-روسای جمهور که بنابراصل113مسوولیت اجرای قانون اساسی را داشتند میتوانستند اعتراض نموده وبا تقدیم لایحه ای به مجلس این تفسیر را ملغی کنند 2- نمایندگان دوره های مختلف مجلس شورای اسلامی میتوانستند با تصویب یک طرح در مجلس چنین نظارتی را ملغی نمایند 3- رهبری براساس اختیار مطلقه میتوانستند چنین تفسیری را مردود اعلام کنند اما مگر اینان که برمبنای همان نظارت استصوابی انتخاب شده بودند تمایلی داشتند که چنین کنند؟ سکوت آنان نتیجه خودرا داد وشورای نگهبان نه تنها اعتبار خودرا ازدست داد بلکه جمهوریت نظام را نیز به مسلخ کشاند و نشان داد که نظر وپیش بینی پدر علم حقوق کاملا درست بوده وآن شاخه یشکست.

به نام خدا بهرحال  افزایش بهای بنزین تثبیت شد و ظاهرا مخالفتهای مردمی پایان گرفت . سوالی که باید بدان پاسخ داد این استکه تا کی باید بابت هر تغییری کشوررا را به مرز تابودی بکشانیم ؟ بنده از پشت پرده آگاهی ندارم وآنچه را در آشکار می بینم مطرح می کنم .نتیجه اقدام تغییر دربهای بنزین که به تصویب روسای سه قوه ورهبری رسیده است طبق اخبار منتشره در رسانه های داخلی بیش از 100 نفر کشته یا شهید شده اند میلیاردها خسارت به اموال عمومی دولتی وخصوصی وارد شده است .یک هفته کشور درحال تعطیلی بوده واینترنت کاملا قطع گردید واز این طریق میلیاردها درآمد شغلی مردم نابود شد و.. سوال اینستکه پس از 4 دهه از انقلاب تا کی مدیریت کلی نطام  نابلدی خودرا به مردم وکشورخود تحمیل میکند؟ هربار هر رویداد خسارت باررا تحت عنوانی به دشمن خارجی منتسب نماییم آیا دشمن اصلی نابلدی نیست؟ که دردرون مدیریت کشور می باشد؟ تا کی باید مردم ما وکشورمان شاهد خسارات جانی ومالی و حیثیتی باشند ؟ شاید پشت پرده مطلبی باشد که بنده آگاهی ندارم ومثلا این اقدام کاملا آگاهانه روی داده تا به نتایج مورد نظر برسد بنده نمیدانم وداوری هم نمی کنم شاید روزی اگر پشت پرده چیزی باشد هویدا گردد.

به نام خدا برخی از ناآگاهان براین تصورند که رهبری مانند شاه سمتی دائمی وموروثی است درحالیکه سخت در اشتباهند . بله شاه وسلطنت آن گونه است اما قانون اساسی جمهوری اسلامی در مورد رهبری چنین امری را مطرح نکرده است بلکه برعکس رهبر منصوب خبرگان رهبری است وخبرگان منتخب ملت ایران است پس رهبر منتخبی با واسطه ملت است و برای سمت او زمانی متصور نیست چه طبق برنامه خبرگان هرساله وضعیت رهبررا بررسی وتصمیم جدیدی میگیرند و تا کنون چنین بوده است .این امر بدین معنی است که رهبر بطور قانونی در اجلاس هرساله میتواند تغییر کند واین یکی از دست آوردهای مهم انقلاب اسلامی ملت ایران در سال 57 بوده است. منتها نقدی که مطرح است اینستکه چرا رهبری فعلی پس از سه دهه تغییر نکرده است؟ پاسخ اینستکه وقتی نمایندگان مردم درخبرگان موافق بقا هستند چه میتوان کرد ؟ امری قانونی است . اشکال اصلی در انتخابات مردم است و این امر بهمان نظارت کذائی برمیگردد که در گام اول مطرح شد . اگر این نظارت که حاصل یک تفسیر مضیق است برچیده شود آنگاه ملت ایران خبرگان مورد علاقه خودرا آزادانه برگزیده وآنان نیز در مسوولیت خود خواسته ملت را پی می گیرند. و این همان گام چهارم است

به نام خدا پس از اینکه در گام اول نظارت شورای نگهبان بر انتخابات برچیده شد ودر گام دوم مجلسی آزاد از نمایندگان دلخواه مردم تشکیل شد آنگاه مجلس درراس امور است ومیتواند هر اقدامی بنماید . پیش از آنکه دوره این ریاست جمهوری خاتمه یافته وانتخابات دوره بعدی آغاز گردد مجلس در اولین برنامه کاری خود طرح اصلاح قانون اساسی کشوررا بررسی وآماده برای همه پرسی طبق قانون اساسی موجود اقدام می کند که پس از تصویب از سوی ملت انتخابات ریاست جمهوری برگزار می گردد . با برگزاری یک انتخابات آزاد برای ریاست جمهوری زمینه تشکیل دولتی مستقل بوجود آمده ودو قوه برآمده از ملت در کنار هم مسیر اصلاحات قانونی را طی می کنند . با تحقق این موارد کشور با زیر بنای دینی در قوانین و قوای مستقل اجرائی وتقنینی بسوی ایرانی آباد وآزاد گام برخواهد داشت. تمامی خواسته های مردمی در اصلاح قانون اساسی گنجانده خواهد شد .

به نام خدا یکی از مشکلات عمده وخطرناک برای دین خدا حضور روحانیت وآخوند در امور اجرائی وتقنینی است چه اگر یک غیرروحانی مرتکب خطا شود امری معمول وبحساب دین نمی گذارند در حالیکه در مورد روحانی چنین نیست ومردم را به دین بدبین می کند .لذا نباید اجازه دهند از روحانیون وآخوند ها کاندیدی برای نمایندگی در مجلس ویا ریاست جمهوری ثبت نام کند . البته این بدان معنا نیست که حق آزادی افراد سلب شود .روحانیون علاقمند به شرکت در کارهای اجرائی وقوای دیگر میتوانند لباس خودرا در حوزه تحویل داده وبدون لباس شرکت کنند . هم اکنون مواردی مانند آقای دکتر صادقی در مجلس حضور دارند که بخوبی هم ایفاء وظیفه می کنند. از طرف دیگر یک روحانی خود دارای شغلی مهم است و درست نیست شغل دیگری را اشغال کند او صاحب درآمد در همان شغل خود هست ونباید دوباره بربودجه کشور تحمیل گردد. ولذا درگام دوم اصلاحات روحانیت نباید در دو قوه اجرائی وتقنینی حضور داشته باشد مگر بدون لباس

به نام خدا برای اصلاح جامعه قدم هائی باید برداشته شود که برخی ازآنها زماندار و هزینه بر است اما برای گام اول پیشنهاد این است که تفسیر شورای نگهبان درباره نظارت خود برانتخابات تغییر کند . چون طبق قانون اساسی تفسیر قانون با شوراست وآن شورا در یکی از جلسات خود نظارت خودرا برانتخابات استصوابی تشخیص داد وتا کنون چنین عمل شده است . برای اینکه انتخاباتی آزاد و بدور از حیطه قدرت انجام شود این تفسیر باید تغییر کند ونظارت آن شورا استطلاعی شود . این اقدام فوری وبدون هزینه برای کشور است وبلکه موجب میشود تشکیلات عریض وطویل آن شورا هم جمع ودر مسیر اقتصاد مقاومتی انتخابات بدون هزینه انجام شود. بفرض که برخی از اعضا مایل به تغییر تفسیر نباشند میتوان با جایگزینی نیروهای جوانتر این مشکل را حل نمود. اگر حاکمیت بدنبال حضور مردم در انتخابات است گام اول همین است که عرض شد

به نام خدا اخیرا مواردی از نظرات گوناگون در باره حقوق زنان و حضور آنان در عرصه های مختلف جامعه ویا امور دیگر فرهنگی مطرح گردید که مساله ساز شد والبته در گذشته هم مطرح بود. با اینکه قانون فصل الخطاب است ونه نظرات برخی بزرگان اما چرا اینگونه نظرات متحجرانه قادرند قوانین را دور زده ویا اینکه مانع از ایجاد قانون شوند ؟ علت در عدم وجود نمایندگانی مستقل از سوی مردم ایران در مجلس است . اگر مجلسی مردمی وقوی میداشتیم دربرابر اینگونه نظرات با تصویب قانون مورد نیاز مشکل را حل میکردیم اما چنین نیست و مجلس فاقد نمایندگان واقعی است وعامل اصلی این امر وجود نظارتی است که شورای نگهبان بر انتخابات میکند و محصول آن همین نمایندگان است که می بینیم . بنابراین نباید توقع داشت که در جامعه یک نظر بزرگی نتواند مانع از اجرای قانون شود ویا از ایجاد قانونی پیشرفته جلوگیری نماید . تا زمانیکه این مشکل حل نشود تحجر همچنان پابرجاست وتکان نمیخورد.